کد مطلب:313354 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:206
ام البنین همسری جز امیرالمؤمنین علی برنگزید
گروهی از مورخین برآنند كه امیرالمؤمنین علیه السلام با ام البنین علیهاالسلام، دختر حزام عامریه، بعد از شهادت حضرت زهرا علیهاالسلام ازدواج نمود [1] دسته ای دیگر می گویند كه این امر بعد از ازدواج حضرتش با امامه بوده است [2] اما در هر حال مسلم است كه این ازدواج بعد از شهادت صدیقه ی كبری علیهاالسلام صورت گرفته است، زیرا تا فاطمه علیهاالسلام زنده بود خداوند ازدواج با دیگر زنان را بر امیرالمؤمنین علیه السلام حرام نموده بود [3] .
ام البنین دارای چهار پسر به نامهای: عباس، عبدالله، جعفر و عثمان گردید كه سرور همه ی آنان حضرت عباس علیه السلام می باشد. این بانوی بزرگوار، بعد از امیرالمؤمنین علی علیه السلام مدتی طولانی زنده بود و با كسی نیز ازدواج نكرد؛ همچنان كه امامه و اسماء بنت عمیس و لیلی نهشلیه چنین نمودند و این چهار زن آزاده، كمال وفاداری را در حق شوی و سرورشان امیرالمؤمنین علی علیه السلام انجام دادند [4] حتی یك بار مغیرة بن نوفل و یك بار نیز ابوهیاج بن سفیان از امامه خواستگاری كردند، اما او امتناع ورزید و حدیثی از علی علیه السلام نقل كرد كه همسران پیامبر و جانشینش بعد از مرگ ایشان نباید به همسری كسی
[ صفحه 65]
درآیند، بر پایه ی این سفارش، زنان وارسته ی مزبور، تن به ازدواج با كسی ندادند [5] .
در باب عظمت مقام و علو معرفت حضرت ام البنین علیهاالسلام به مقام و موقعیت اهل بیت علیهم السلام همین بس كه نوشته اند: چون به ازدواج امیرالمؤمنان علیه السلام درآمد، امام حسن و امام حسین علیهم السلام بیمار بودند، و او بسان مادری دلسوز و پرستاری مهربان به مراقبت و دلنوازی از آنان پرداخت؛ و چنین امری از همسر سرور اهل ایمان، كه از انوار معارف حضرتش بهره ها گرفته، در بوستان علوی تربیت یافته و به آداب و اخلاق مولای متقیان علیه السلام مؤدب و متخلق شده، شگفت نیست.
ام البنین دارای چهار پسر به نامهای: عباس، عبدالله، جعفر و عثمان گردید كه سرور همه ی آنان حضرت عباس علیه السلام می باشد. این بانوی بزرگوار، بعد از امیرالمؤمنین علی علیه السلام مدتی طولانی زنده بود و با كسی نیز ازدواج نكرد؛ همچنان كه امامه و اسماء بنت عمیس و لیلی نهشلیه چنین نمودند و این چهار زن آزاده، كمال وفاداری را در حق شوی و سرورشان امیرالمؤمنین علی علیه السلام انجام دادند [4] حتی یك بار مغیرة بن نوفل و یك بار نیز ابوهیاج بن سفیان از امامه خواستگاری كردند، اما او امتناع ورزید و حدیثی از علی علیه السلام نقل كرد كه همسران پیامبر و جانشینش بعد از مرگ ایشان نباید به همسری كسی
[ صفحه 65]
درآیند، بر پایه ی این سفارش، زنان وارسته ی مزبور، تن به ازدواج با كسی ندادند [5] .
در باب عظمت مقام و علو معرفت حضرت ام البنین علیهاالسلام به مقام و موقعیت اهل بیت علیهم السلام همین بس كه نوشته اند: چون به ازدواج امیرالمؤمنان علیه السلام درآمد، امام حسن و امام حسین علیهم السلام بیمار بودند، و او بسان مادری دلسوز و پرستاری مهربان به مراقبت و دلنوازی از آنان پرداخت؛ و چنین امری از همسر سرور اهل ایمان، كه از انوار معارف حضرتش بهره ها گرفته، در بوستان علوی تربیت یافته و به آداب و اخلاق مولای متقیان علیه السلام مؤدب و متخلق شده، شگفت نیست.
[1] تاريخ طبري: جلد 6 صفحه ي 89؛ تاريخ ابن اثير: جلد 3 صفحه ي 158؛ تاريخ ابوالفداء: جلد 1 صفحه ي 181.
[2] مناقب ابن شهرآشوب: جلد 6 صفحه ي 89 تاريخ ابن اثير: جلد 3 صفحه ي 158؛ تاريخ ابوالفداء: جلد 1 صفحه ي 181.
[3] مناقب ابن شهرآشوب: جلد 2 صفحه ي 93.
[4] كشف الغمة: صفحه ي 32؛ الفصول المهمة: صفحه ي 145؛ مناقب ابن شهرآشوب: جلد 2 صفحه ي 76؛ مطالب السؤول: صفحه ي 63.
[5] مناقب ابن شهرآشوب: جلد 2 صفحه ي 76.